Wat gaat de tijd toch hard

27 augustus 2015 - Canggu, Indonesië

Jeetje sorry jongens, ik kan er niks aan doen, de dagen gaan hier zo snel het is niet normaal. Sinds gisteren ben ik hier gewoon alweer 3 weken. Ik moet dit echt beter gaan bijhouden… Ik weet nu zelf niet eens meer zo goed wat ik gedaan heb.. Maar 1 ding is zeker ik ben volop aan het genieten.

Vandaag niet zo'n lang verhaaltje.

Er zijn alweer 3 nieuwe studenten aangekomen. Het wordt steeds gezelliger hier. 2 jongens en 1 meisje. Thom, Bram en Monique. Wat een gezellige mensen weer zeg. De jongens komen uit Brabant nou dan weet je het wel haha. Als ze praten hoor ik ook precies Wout praten, mijn neef. Is ie toch nog een beetje. 

Vandaag zijn we met zijn vieren naar het strand geweest. Het was weer behoorlijk warm maar er stond een lekker windje en de zee was heerlijk om in af te koelen. Ik dacht echt dat ik me goed had ingesmeerd maar nee.. Ben weer een beetje verbrand. Achja, hoort er een beetje bij, morgen is het weer bruin! 

Vanavond gaan we weer een avondje uit want morgen vertrekt Tess uit dit huis, die gaat dan in Ubud wonen omdat haar stage daar is. We hebben er allemaal super veel zin in. Het liefste gaan we nu al! haha. 

Ik vergeet trouwens helemaal iets te vertellen, dat schiet me nu ineens te binnen. Eergisteren gingen we eigenlijk alleen maar uiteten bij de pizzeria (was heel lekker), maar uiteindelijk zijn we ook uitgegaan. Het was totaal niet de bedoeling maar ja, het is altijd wel leuk. Om 3:00 's nachts reden Anouschka, Tess en ik richting huis. Tess zat bij mij achterop. Er kwam al elke keer een scooter voor ons rijden met een wit achterlicht, hij was ook behoorlijk fel. Op een gegeven moment reed er een scooter tegen mijn zijkant aan, ik schrok me rot en Tess haar telefoon was gejat.. Voor ons reed Anouschka. Bij haar gaven ze ook nog een goeie ruk aan haar tasje. Die was wel stuk maar gelukkig niks gestolen. Wat was ik geschrokken zeg. We zijn snel naar huis gereden en toen het bed in. Duurde wel even voordat ik rustig was en kon slapen.

Vanavond gaan we dus maar met de taxi… Voelt nu even iets fijner..

Het verhaal is toch iets langer geworden dan ik dacht, maar ach jullie vinden het vast niet erg! Tot snel maar weer!

 

 

2 Reacties

  1. Yvon Jonkers:
    27 augustus 2015
    Alle verhalen zijn leuk haha. ik lees alleen maar over feesten en het strand. Er zal toch echt een tijd komen dat er ook werkverhalen komen.... denk ik, hoop ik xxxxx
  2. Frans Mineur:
    27 augustus 2015
    Dieke,
    je kunt je hele leven nog werken, geniet er maar van! (En je stage loopt toch sowieso door?) Maar, als je mijn dochter was geweest was mijn commentaar denk ik hetzelfde als dat van Yvon :-)..
    Vervelend dat jullie zijn bestolen, nare toestanden..
    Take care xx